Pekala, buradayız. 

 

Aslında hepiminizin derdi aynı biliyor musunuz? Bir şekilde kendimizi ifade etmek, bunu yaparken -mümkünse- tarih ve insanlık üzerinde iz bırakmak istiyoruz. Eh, günümüz dünyasının devingen ve fazla hızlı bilgi akışı içerisinde çabalarımız sadece etrafımızdaki bir grup insana duyurmaya yetiyor sesimizi. Onlar da bizleri tam olarak dinliyor mu bilinmez. Bazısı sadece gelecekte onlara dokunabilecek yardımlarımızdan dolayı müsamaha gösteriyor sözlerimize, bazısı dinler gibi yapıp geçiştiriyor. Belki bir elin parmaklarından az gerçekten sözlerimizi dinleyen. Peki bu kadarla bitiyor mu? Elbette hayır. "Gerçekten dinleyen"lerin kaçı anlıyor sözleri? 

 

En nihayetinde hiçbiri mühim değil. Zira olmayanla ittifak kuramaz, onu anlayamazsınız. Bunu anlatır işte hüküm. İnsanların hayata devam etme sebeplerini, verdikleri kararların altmetnini.

 

Belki birkaç kişi okur, belki hiç kişi. Fark etmez. Tarihe not düşülsün istedim sadece, sizler gibi. Tek ricamdır; okuyan olursa "iletişim" sekmesinden ulaşsın bana.

 

Haydi, şimdi sözcükleri ağlatalım.